Dag 80: Sorority Sisters

Lieve iedereen,

Wat is het lang geleden dat ik heb geschreven! Ik ben echt zo druk geweest en op de momenten dat ik thuis was, had ik echt geen zin om achter mn laptop te gaan zitten op een verhaaltje te schrijven. Afgelopen weken stonden vooral in het teken van zon en mijn lieve dispuutsgenootjes. Mijn jaargenootje Inge is een week hierheen gekomen, ik ben Marijke opgaan zoeken in Salamanca en morgen komt Karien een weekend naar mij toe! Ik weet niet meer wat ik van dag tot dag heb gedaan, dus ik zal de hoogtepunten even benoemen.

Op vrijdag 28 maart was het eeeeeindelijk zo ver! Ik ging met de bus naar Faro (Portugal) toe, waar Inge een aantal uurtjes later zou landen. Onderweg was ik bijna in het verkeerde plaatsje uitgestapt (de buschauffeur riep namelijk helemaal niet om waar we waren), maar ik kwam er gelukkig op tijd achter en ben snel de bus terug in gerend.. OEPS.. Aangekomen in Faro (de busreis duurt ongeveer twee uurtjes) moest ik op zoek gaan naar het hostel dat we geboekt hadden. Ik had wel een screenshot van google maps uitgeprint, maar het duurde zoooo lang voordat ik eindelijk precies had ontdekt welke kant ik op moest lopen. Het hostel was slechts twee minuutjes lopen, dus dat was snel gevonden. Ik was stiekem wel een beetje trots op mezelf dat ik toch maar vanuit Spanje, in mijn eentje, naar een ander land ben gegaan. Het hostel zelf was.. tja.. apart. Zal ik het zo maar noemen. De eigenaar was een oude man die geluid maakte bij elke beweging. Echt waar! Zuchten, kreunen.. ik weet niet wat hij allemaal deed. De inrichting was ook nogal eigenaardig. Een beetje ouderwets met vooral heel heel heel erg veel prullaria. Ook communiceren ging niet helemaal vlekkeloos (klinkt goed allemaal he, haha) aangezien de man amper Engels sprak en ik letterlijk geen woord Portugees! Gelukkig bestaat er zoiets als gebarentaal en kreeg ik vrij snel de sleutel van onze kamer. Een klein schattig kamertje met een twee persoons bed en een eigen wastafel. Naast onze kamer hadden we twee badkamers. Dit moest best gaan lukken een heel weekend! Rond acht uur pakte ik de bus naar het vliegveld van Faro om Inge op te halen. Wat echt super fijn is in Portugal, is dat iederen Engels spreekt (behalve de hostel eigenaar dan). Zo was de buschauffeur super aardig en snapte ik hier wél in een keer hoe veel een ritje kostte (stomme chauffeurs in Huelva met hun unedieje...). Het was echt super fijn om Inge weer te zien en we waren nog geen twee minuten samen of we hadden al weer de slappe lach, dit had ik zo gemist! We hebben deze avond nog een fatsoenlijk maaltje bij de McDonalds gehaald en vooral heeeeeel veel bijgekletst.

Op zaterdag was het tijd voor een sightseeing in Faro! Nadat we een paar uurtjes in bed Masterchef hebben liggen kijken omdat het regende buiten, was het rond een uur of 1 super mooi weer geworden en konden we zonder jas naar buiten toe. Het oude stadscentrum van Faro is echt te schattig voor woorden. Lieve kleine straatjes, kerkjes, steentjes, huisjes ALLES. Het oude gedeelte is gebouwd tussen stadsmuren, wat dus heel duidelijk het oude en het nieuwe gedeelte afscheidt, super leuk. We hebben lekker de toerist uitgehangen door de stad te verkennen met een toeristisch treintje, we hebben een bootritje gemaakt en vooral heel veel gelopen. Conclusie: super mooie stad en super vriendelijke mensen. Het strand is op slechts een kwartier met de bus, dus deze stad is echt aan te raden voor een weekje zonvakantie! ’s Avonds zijn we toevallig tegen een onwijs goed restaurant aangelopen. Onder het genot van een fles wijn, een hele knappe ober en live muziek hebben we echt heel erg lekker gegeten. Ons plan om nog uit te gaan viel helaas in slaap (INGE!!!), dus heb ik de avond maar afgesloten door een filmpje te kijken in bed.

Zondag wilden we eigenlijk naar het strand gaan, maar het regende helaas. Dus zijn we in een tentje vlak bij het hostel gaan ontbijten en later ook lunchen, totdat onze bus terug naar Spanje zou gaan. Vermoeid van de wel twee uur durende busreis hadden we ’s avonds geen zin meer om iets spectaculairs te doen, dus hebben we in het tapasrestaurant bij mij beneden gegeten. Maandag had ik colleges en zijn we ’s middags gaan winkelen en ontstond spontaan het plan om de volgende dag naar Sevilla te gaan.

Dinsdag: Sevilla! Ik was natuurlijk al in deze prachtige stad geweest, maar er was nog zo veel meer te zien en te doen, dat het geen ramp was om er nog een keer heen te gaan. Ook hier hebben we braaf alle toeristische attracties bekeken en lekker de toerist uitgehangen. Hier hoorde dus ook bij dat we een bootje gingen huren om rond te varen op Plaza de España. Nou dit was echt hilarisch! Inge en ik samen in een boot, allebei een peddel en roeien maar! Nee toch niet.. Inge roeide namelijk van voor naar achter en ik precies andersom, waardoor we een beetje idiote rondjes aan het draaien waren. Nieuw plan: Eerst Inge met twee peddels en zodra zij moe werd, was het mijn beurt. Inge begon uiterst fanatiek als een gek te peddelen, waardoor we wel heel snel vooruit gingen, maar ze en heel snel moe werd en ze mij compleet nat gespetterd had. Na een mislukte poging van mij besloten we om maar weer allebei een peddel te pakken en als we allebei een andere kant op zaten, konden we wel in onze favoriete richting roeien. Top! Uiteindelijk zijn we niet eens tot de helft van het plein gekomen, omdat we nou eenmaal niet zulke talentjes waren als dat we gehoopt hadden. En om het allemaal nog leuker te maken, werden we ook nog uitgelachen door het Spaanse leger, die op Plaza de Espana een of andere presentatie had en zich kostelijk aan het vermaken waren door naar twee Nederlandse meisjes in een bootje te kijken. Onze volgende missie: een fiets huren om door het park te fietsen. De fiets deed me een beetje denken aan een waterfiets, maar dan met wielen. We zaten dus naast elkaar op een bankje en moesten allebei trappen. Helaas was ik zo dom geweest om Inge achter het stuur te laten zitten, wat er voor heeft gezord dat ik de hele weg heb zitten gillen: PAS OP, KIJK UIT, MEER NAAR LINKS. Ook hier vonden omstanders ons weer heel erg interessant. Tja als jaar 2012 in Spanje is, mag iedereen het weten natuurlijk. Uitgeput en verhongerd van onze spannende avonturen hebben we heerlijk paella gegeten en sangria gedronken en zijn we aan het einde van de middag weer teruggegaan naar mijn mooie stadje. Hier heeft Inge haar beroemde couscous gemaakt (geloof me, iedereen vindt dit lekker) en zijn mijn vriendinnen Marjeta en Laura langsgekomen om te genieten van de couscous en een gezellig meidenavondje.

Op woensdag hebben we een sightseeing door Huelva gegaan en zijn we ’s middags samen met Lara ergens bizar goedkoop gaan eten. Ik betaalde €3,90 voor een broodje met zalm en roomkaas, een bord ‘carne con tomate’ (vlees in tomatensaus) een toetje én een glas drinken. ’s Avonds was er een international dinner georganiseerd door de ESN, met daarna een feest. Dit hield dus in dat mensen allemaal eten maakten wat typisch voor hun eigen land was. Super leuk! We hebben van alles geprobeerd: lasagne, pasta, aardappelsalade, nog meer salades, allerlei vlees en kip.. oja en een soort rijstenpap uit Zuid-Amerika. Tenminste, totdat Inge de volledige vloeibare smurrie over mij heen gooide, haha. Goed begin van de avond: in de wc om mijn shirt en haar samen schoon te maken. Of nou ja, ik maakte schoon, Inge had de slappe lach, haha. Het feest was echt onwijs leuk! Ik vond het heel erg leuk om Inge aan iedereen hier voor te stellen en het was ook gewoon echt heel erg gezellig. Moe, maar heel voldaan gingen we tegen vijf uur slapen. Top avond!

Donderdag was alweer Inges laatste dag hier en voor zo ver ik me kan herinneren hebben we niet meer zo heel veel boeiends gedaan. Opnieuw gegeten in het tapasrestaurantje beneden en genoten van onze laatste lachmomentjes samen. Op vrijdagochtend (veeeeelste vroeg) werden we opgehaald door Javier die zo lief was om Inge naar Faro te brengen (en ik moest onder dwang mee, haha).

De week nadat Inge weg was, was het super super super mooi weer (lees: boven de 30 graden) dus ben ik naar het strand geweest en heb ik vooral heel erg veel in de zon gezeten. Ook ben ik gaan wokken met wat vriendinnen in een mega groot Aziatisch all-you-can-eat restaurant. Wauw, ik heb zo lekker gegeten! Alles daar was vers en je kon je groente en vlees door zo’n Chinees persoontje laten bereiden. Echt mega lekker allemaal en vooral heel erg gezellig! Ook zijn we niet afgelopen zaterdag, maar die daarvoor naar een nieuwe club gegaan. Of nou ja, hij was niet nieuw, maar wij waren er nog nooit geweest. Nadat ik mijn buitenlandse vriendinnetjes heb geleerd hoe je banana pancakes maakt en we naar een bar zijn geweest die 100 chupitos heet (waar je dus 100 shotjes voor €1 hebt) gingen we op weg naar de club. We kwamen daar ongeveer om half vier aan en toen we naar binnen liepen dachten we: is dit het nou? Het was meer een soort super chique bar, waar iedereen een beetje mooi stond te wezen, terwijl de muziek heel zacht stond. We besloten toch maar om te blijven, want wie weet werd het nog wel heel leuk. Om vier uur stopte ineens de muziek en ging het licht aan. Dus wij dachten: huh, wat krijgen we nou? Ging er ergens achterin ineens een deur open en stroomde iedereen richting die deur. Dus wij ook maar met de massa meegelopen. Bleek dat er achter de bar een best wel grote, super leuke club verstopt zat. Met goede muziek, lichten, alles. Was echt mega leuk en zeker een plek om vaker terug te komen.

Deze week heb ik vakantie, want het is Semana Santa (Holy Week). Dit houdt vooral in dat mijn stad echt onbewoonbaar is, er zijn de hele dag door processies, overal staan tribunes en lopen camera mensen en heeeeel veel toeristen. Afgelopen zaterdag ben ik deze drukte dus ontvlucht om naar Salamanca te gaan. Mijn dispuutsgenootje Marijke studeert daar (we doen dezelfde studie) en ik hoorde al van iedereen dat het een onwijs mooie stad is, dus twee vliegen in een klap! Ik heb uiteindelijk wel acht uur in de bus gezeten om daar te komen, maar dit was het helemaal waard. De busreis zelf was echt al prachtig, we reden door het gebied Extremadura heen en WAUW. Echt wauw wauw wauw wat mooi. Zo veel groen en bergen, schattige dorpjes, bomen en bloemen, riviertjes, watervallen, meertjes... echt gewoon wauw haha. Dit valt ook te zeggen over Salamanca trouwens. Wat een prachtige stad! Heel anders dan Andalusië (het gebied waar Huelva in ligt). Op zaterdag middag kwam ik dus aan en ben ik met Marijke iets gaan drinken op Plaza Mayor. Dit moet je je voorstellen als een reusachtig plein omringt door muren. Je loopt dus echt het plein ‘in’ in plaats van ‘op’. Heel grappig! Aan de zijkanten zijn allemaal terrasjes en winkeltjes en in het midden zit iedereen gewoon te chillen op de grond. ’s Avonds zijn we ook hier tapas gaan eten en in het donker is het plein nog mooier! Helemaal mooi verlicht enzo, echt opnieuw wauw haha. Het was vooral super gezellig om Marijke weer te zien en gezellig bij te kletsen over van alles.

Op zondag kreeg ik een rondleiding door de stad van Marijke en haar huisgenootje Amandine (zij doet ook dezelfde studie als wij in Nederland). De stad heeft zoveel mooie punten met mooi uitzicht, leuke gebouwen, geschiedenis, verhalen. Echt alles! ’s Middags hebben we een ijsje gehaald en in het zonnetje gezeten op Plaza Mayor (god, ik heb dit plein zo veel gezien in drie dagen tijd). ’s Avonds kwamen er nog twee vriendinnetjes van Amandine vanuit Nederland voor een paar dagen en zijn we met zijn vijven naar 100Montaditos gegaan om te eten. Zoooo fijn om weer eens de hele dag Nederlands te kunnen spreken!

Op maandag ben ik samen met Marijke gaan winkelen (ook al mocht ik niks kopen van mezelf) en zijn we een gebouw gaan beklimmen waarvan ik steeds vergeet hoe het heet. Het is (of was??, sorry Marijke ik ben al je mooie uitleg vergeten.. komt door al die wijn die je me hebt gevoerd) een prive school/universiteit. Hoe dan ook, je kan er helemaal naar boven met de trap en dan heb je echt een heel mooi uitzicht over de stad. Daarna zijn we nog naar een soort nonnenhuis gegaan, met een hele mooie binnentuin met allemaal bloemen en hebben we koekjes gekocht van een super schattige non. Ik mocht zelfs een foto maken en ze ging helemaal schattig poseren enzo, haha! ’s Avonds hadden we zelf een tapas avond georganiseerd met Amandine en haar vriendinnen. We hadden allemaal lekkere hapjes gemaakt en het was echt super gezellig. Aansluitend zijn we nog uit geweest, naar een bar waar je mee kon doen aan een beerpong toernooi. Mega leuk en Marijke en ik zijn zelfs tot de derde ronde gekomen, waar we echt net aan hebben verloren. Mede door al het bier wat ik gedronken had, was het echt een super gezellige avond. Helaas moest ik al weer vroeg op om naar de bus te gaan, want op dinsdag ochtend ging ik weer terug naar Huelva. We hadden bijna de bus gemist, omdat ik de wekkers niet eens heb gehoord en Marijke ze uit had gezet, haha! Lekker wakker worden dus. Lieve Marijke, super bedankt voor je gastvrijheid (heb heerlijk samen in je eenpersoonsbedje geslapen). Het was echt suuuuuper gezellig!

Afgelopen dagen heb ik een beetje gestudeerd, in de zon gezeten, in bed gelegen en naar de processies die door mijn straat heen gaan gekeken. Heel leuk hoor, die processies, maar ik kon eergisteren amper fatsoenlijk boodschappen doen door al die mensen in mijn straat! Ik heb helemaal om moeten lopen haha. Dit is een beetje wat ik afgelopen weken allemaal heb gedaan. Ik ben vast van alles vergeten (zo ben ik ook nog bij de Mexicaanse jongens geweest voor de uni, hadden we een 8,5 voor onze eerste presentatie, heb ik veel tijd doorgebracht met vriendinnetjes, heb ik mijn tripje naar Granada officieel geboekt, ben ik uiteraard gewoon naar colleges geweest en weet ik veel wat nog meer!!) Morgen komt Karien me opzoeken, dus ik moet nu nog even mijn bed verschonen en opruimen (en nog meer studeren). Geloof me, ik zit niet stil hier! Als het aan mij ligt, kom ik nooit meer terug haha!

Heel veel liefs