Dag 47: Teamwork

Lieve iedereen,

Het was eigenlijk de bedoeling om na het weekend een lang en interessant verhaal te schrijven over alles wat ik had meegemaakt, maar helaas was het niet zo spetterend. Of nou ja, niet helemaal waar. Op zaterdag ben ik namelijk naar het strand gegaan met een aantal meiden. Wauw, super mooi weer! Ik heb zelfs in mijn bikini gelegen! En nee, niet omdat ik perse in mijn bikini wilde liggen, maar omdat het zo mega warm was. Living the good life hier dus.

Op zondag ochtend vertrok ik samen met een hele groep studenten naar het carnaval in Cadiz. Wat had ik er zin in! Het zou het grootste carnaval van heel Spanje zijn en ik had er al zo veel verhalen over gehoord. Zeker omdat het Spanje is, stelde ik me toch iets voor zoals .. weet ik het.. Rio de Janeiro ofzo haha. Nou niet dus. Punt 1: het was koud. We vertrokken uit Huelva met een mooie, veelbelovende, blauwe lucht, maar hier was in Cadiz niks meer van terug te zien. En als het koud is, vind ik gewoon niks leuk. Naast de kou was er ook gewoon geen zak te beleven. Er waren heel veel verklede mensen op straat, maar dat was het dan ook wel een beetje. Geen muziek, geen feestjes, niks. Oja er was een ‘optocht’. Dit hield dus in dat er ieder kwartier een wagen voorbij kwam met zingende mensen. Dit was op zich wel leuk, mits die mensen niet tien minuten langen een en hetzelfde nummer zongen. Samen met Lara en haar twee huisgenootjes uit Oostenrijk zijn we maar in een barretje gaan zitten (wat vergeleken met Huelva ook nog duur was) en uiteindelijk maar naar het strand gelopen, omdat daar geen wind was, wat alles dus iets draaglijker maakte. Heel erg jammer dit, maar helaas!

Verder begin ik steeds meer ritme te krijgen in mijn dagen en gaat alles meer op elkaar lijken. Ik kan toch wel zeggen dat het echte leven hier nu begonnen is en het voor mij nu ook gewoon voelt alsof ik hier echt woon en thuis hoor. Op maandag had ik dus zoals altijd de hele dag college en ’s avonds ook nog taalcursus. Omdat ik voor de dag erna nog een opdracht moest maken besloot ik om niet mee te gaan naar Montaditos. Helaas, maar gelukkig nog genoeg maandagen over om dat wel te doen!

Ook dinsdag was gewoon een dag met colleges, waarvan een echt verschrikkelijk saai. Veel docenten hebben hier de nare gewoonte om letterlijk de powerpoint of het boek voor te lezen, waardoor ik me echt af vraag wat ik in godsnaam twee uur lang in zo’n lokaal doe. Zeker als het mooi weer is buiten (wat het hier nu al anderhalve week nonstop is), baal ik echt van dit soort doelloze lessen. Na de les heb ik samen met Lara op Plaza de la Merced nog van de laatste zonnestralen zitten genieten onder het genot van frietjes en een hamburger (oei oei oei zo ongezond). In de avond zijn we samen naar twee Mexicaanse jongens toe gegaan om met hen aan een presentatie te werken die we deze week moeten geven. We hoopten dat dit even snel in  een uurtje gedaan kon worden, omdat we allebei geen zin hadden om daar de hele avond te gaan zitten. Niks bleek minder waar natuurlijk. Toen we aankwamen stond de een in de keuken Mexicaans eten te maken en de ander die wél met ons aan de opdracht ging werken had uberhaupt nog niet eens gelezen wat de bedoeling was. Lekker dus, haha. Gelukkig zijn de jongens heel aardig en super leuk in de omgang, dus dit maakte veel goed. Terwijl we het eerste deel van de opdracht afmaakten, werden we meteen uitgenodigd om te blijven eten. Ook al hadden we al gegeten, het was zo gezellig dat we dit aanbod gretig aannamen. Er waren inmiddels nog twee meisjes gearriveerd: Monica (uit Polen), die ik ken via mijn huisgenoten en nog een Duits meisje dat bij mij met Spaanse les zit. Na (jawel) 2,5 uur was het eten eindelijk klaar. Man, ik verwachtte echt een meestergerecht aangezien die gast daar zo lang mee bezig is geweest. Ik heb hem in de weer gezien met allerlei sauzen, kruiden, een mixer.. En wat aten we? Wraps! Met kip! Haha, helemaal niks boeiends dus. Ze smaakten wel lekker, maar nou niet zo speciaal dat ik er twee uur in de keuken voor zou gaan staan. Maar het was super gezellig en een hele leuke invulling van mijn avond!

Op woensdag ben ik samen met een meisje wat ik ken van mijn Spaanse les, Laura, gaan sporten. Jawel! Ik moest er na drie maanden toch echt weer eens aan gaan geloven. Ik heb me hier ingeschreven bij een sportschool die women’s time heet (hoe leuk) en waar ze allemaal leuke groepslessen geven. We hadden een mega leuke enthousiaste leraar en na een uur te hebben meegesprongen was ik helemaal kapot. Wat een les! Ik heb heel donderdag spierpijn gehad, haha. ’s Avonds ben ik tapas gaan eten met Lara, in een tentje waar ik al heel lang heen wilde. Het is een tapasbarretje aan de rivier, waar ik hele goede verhalen over hoorde. En het uitzicht is super mooi natuurlijk! We waren zowat de enige gasten (we zaten er om 20:30, waarschijnlijk te vroeg voor Spaanse begrippen), maar we hebben echt heerlijk gegeten! We hebben verschillende gerechtjes geprobeerd en de bediening was super aardig en geinteresseerd, dus zeker een plek om vaker terug te komen. Na het eten was er een feestje bij Laura thuis, waar ik weer allemaal nieuwe mensen heb leren kennen. Zoals gewoonlijk verplaatste de preparty zich naar een bar in de buurt, om rond 3:00 met zijn allen een club in te duiken. Há, de club die in het gebouw zit waar ik woon: kruipend naar huis toe, dus. Door een wijziging in mijn rooster hoefde ik de dag erna pas om 15:30 op de universiteit te zijn, wat dus betekende dat ik uit kon slapen en niet om een bepaalde thuis naar huis hoefde. Nou daar heb ik gebruik van gemaakt! Ik weet niet eens hoe laat het precies was, maar Lara en ik besloten maar naar huis te gaan toen de lichten in de club aangingen, haha. Mooie avonden altijd, die woensdagen!

Donderdag was niet een hele speciale dag zo ver ik me kan herinneren (dat zeg ik, alles hier lijkt op elkaar). In de avond moest ik weer naar de Mexicaanse jongens om nu toch écht die opdracht af te maken. Godzijdank waren ze nu allebei beschikbaar en hadden ze ook daadwerkelijk iets gedaan aan de opdracht, dus waren we relatief snel klaar. Ik ben heel erg benieuwd naar de presentatie die we deze week moeten gaan geven en of alles goedgekeurd wordt! Ik houd jullie, uiteraard, op de hoogte.

De rest van het weekend heb ik gesport, opgeruimd, uitgeslapen, gewinkeld, in de zon gezeten en gestudeerd. Ja, echt: gestudeerd. Ik heb morgen namelijk een tentamen en ik ben natuurlijk weer alles behalve goed voorbereid. Zucht, ik leer het ook nooit. Ik vond de stof namelijk niet heel erg interessant, dus op zo’n moment is alles leuker om te doen dan studeren.

Naast het feit dat ik morgen dus mijn eerste tentamen is, heb ik zo veel zin in morgen! Wanttttt morgenavond is mijn family hier :D. Ik vind het super leuk dat ze me op komen zoeken en kan ook echt niet wachten om mijn moeder weer te zien. Hihi, toch beetje mammaskindje. En dan dinsdag ben ik eindelijk jarig! Ik vind het (ook al wordt ik alweer 20) altijd super leuk om jarig te zijn en ga dit dan ook zeker vieren. Naast de dag met mijn familie doorbrengen, taart eten en genieten van jarig zijn in Spanje, geef ik ’s avonds een feestje voor mijn vrienden hier. Ik heb er echt super veel zin in en dit soort momenten doen me nog meer realiseren hoe blij ik ben om hier te zijn. Ik heb iedere dag even van die geluksmomentjes over het feit dat ik in deze geweldige stad woon, maar ik ben van plan om van deze week één groot ultiem geluksmoment te gaan maken. Maar dat gaat helemaal goedkomen, haha!

Heel veel liefs en kusjes van mij!